Strijd. Veel mensen hebben het.
Strijd met elkaar om te bewijzen, strijd met zichzelf om te bewijzen.
Totaal geen toelatingsvermogen voor het gevoel nuchterheid, dit zou de strijd eventueel kunnen verzwakken en dat hoort niet bij een strijder.
Zo een erge strijdlust dat je er een stijve nek van krijgt, puur omdat je je kop niet wilt buigen.
En als ik de strijd factor al niet erg genoeg vind, heeft strijd ook een broer.
Tegenstrijdig is zijn naam.
Misschien ongeloofwaardig voor sommigen, maar ik heb een schurfthekel aan tegenstrijdige situaties die vaak ook veroorzaakt worden door tegenstrijdige mensen.
Ik zelf ben er van bewust dat ik veel moeite heb met het loslaten van dingen, omdat ik er absoluut niet tegen kan dat dingen veranderen. Alles zal blijven veranderen in het leven is wat Gekke Gerda altijd tegen me zegt, en ze heeft gelijk. Maar ondanks dat ik het besef heb van de continuïteit met betrekking tot verandering, kan ik mij niet neerleggen bij het één zeggen en het ander doen.
Dit zijn in mijn ogen ook veranderingen, namelijk mij een plan voorschotelen en het plan vervolgens anders, of helemaal niet, uitvoeren.
Geen twijfel over mogelijk dat meningen kunnen veranderen over mensen doordat deze mensen zichzelf aangepast hebben op een manier waar jij je prettig bij voelt.
Geen twijfel over mogelijk dat je een plan hebt die vervolgens anders uit pakt en dat dat acceptabel is.
Geen twijfel over mogelijk dat fouten absoluut gemaakt mogen worden ookal zei je dat het foutloos zou verlopen.
Ik heb het over momenten waarop je besluit om van links naar rechts gaan.
Het niet weten wat je nou eigenlijk wilt, en het dus ook niet oprecht kan vertellen.
Het in zoverre ontwikkeld hebben dat je door je wispelturigheid andere mensen kwetst en daardoor niet alleen meer jezelf maar ook de mensen om je heen tekort doet door tegenstrijdig te zijn.
En dat wanneer mensen zoals ik die het tempo van je wisselvallige keuzes niet bij kunnen houden, blijven hameren op het feit dat je niet doet waarvan je zei dat je het zou doen, smoesjes verzint.
Want dat doen tegenstrijdige mensen, smoesjes verzinnen.
Dus mijn punt is eigenlijk heel simpel.
De tegenstrijd die word geprojecteerd op anderen, komt vaak voort uit het gebrek aan lef om de verkeerde keuze te maken en vanuit daar ontstaat de behoefte om de optie voor meerdere keuzes open te houden, dus minder kans om te falen.
Doordat je nooit 100% achter 1 bepaalde keuze kunt staan en dat eigenlijk weergeeft dat het geloof in jezelf totaal niet aanwezig is,
verzin je smoesjes om deze realiteit te verdoezelen.
Maar hey, kop op. Je maakt onbewust toch wel wat keuzes.
Zoals het bewust negeren van de keuze jezelf te laten kiezen.
Maar wel zelf de keuze maken jezelf niet te laten kiezen.
(shoutout naar mn trouwe blog promoters, liefde!)
WEEV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten